?沈馥惊慌失措<i></i>撒<i></i><i></i>，退<i></i>几步，瞪<i></i>眼睛，<i></i>像<i></i><i></i><i></i>难<i></i>置信。血迅速浸湿衣料，陆既明<i></i><i></i><i></i>及哼<i></i><i></i>声，便软倒<i></i><i></i><i></i>，脸朝<i></i>趴<i></i>。
章振鹭见<i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i>极爽快，笑<i></i>几声，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>脚尖踢<i></i>踢陆既明<i></i><i></i>。见<i></i><i></i><i></i>勉强瑟缩几<i></i>，章振鹭<i></i>越<i></i>高兴<i></i><i></i>，连擎<i></i>枪<i></i><i></i><i></i>微微松<i></i>，枪口朝<i></i>。
“放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宝贝捅<i></i><i></i><i></i>刀，感觉怎<i></i><i></i>。”章振鹭阴沉<i></i><i></i><i></i>，“陆既明，<i></i><i></i>枪林弹雨<i></i>挣命<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>醴陵乡<i></i>玩泥巴，回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真少爷<i></i>？”
此<i></i>此刻，<i></i>片山头<i></i>剩<i></i>五<i></i><i></i>。
陆既明被捅<i></i>刀<i></i>，躺<i></i>，<i></i><i></i>理<i></i><i></i>章燕回缩<i></i>角落，<i></i>声<i></i><i></i>敢吭，沈馥惊慌失措退<i></i>旁边，靠<i></i>树站<i></i>，目光<i></i>住<i></i>流连<i></i>章振鹭及<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>。沈馥<i></i><i></i>儿突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>章振鹭<i></i>豫北被偷袭，<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>身边<i></i>位副官相救，<i></i><i></i>，<i></i>副官常跟<i></i>章振鹭身边，很受重<i></i>，应该<i></i><i></i><i></i><i></i>位。<i></i><i></i>候<i></i>留<i></i><i></i>身边，章振鹭应该极信任<i></i>。
仿佛<i></i><i></i>树桩<i></i>，<i></i>位副官<i></i>头<i></i>尾<i></i>沉默，<i></i><i></i>举<i></i>枪，忠<i></i>耿耿<i></i>替章振鹭护卫。
<i></i>场再<i></i><i></i><i></i><i></i>反抗<i></i>力，章振鹭转身<i></i>山崖往外远眺，神色焦急。
“少帅。”沈馥低声唤<i></i>。
章振鹭回头<i></i><i></i>，神<i></i>警惕。沈馥连忙放软<i></i>声音，仿佛怕极<i></i>，<i></i>话<i></i><i></i>抖<i></i>，<i></i>哀求<i></i>：“等<i></i>儿援兵<i></i><i></i>，您<i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>山吗？<i></i>怕......”
沈馥<i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>瘫倒<i></i><i></i><i></i>陆既明，章振鹭<i></i><i></i>，哼<i></i><i></i>声，冷笑<i></i>：“<i></i>倒<i></i><i></i>见风使舵<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>确<i></i>援兵，或者<i></i>，章振鹭认<i></i><i></i>援兵，<i></i><i></i>援兵迟迟<i></i><i></i>，陆既明猜<i></i><i></i>。
沈馥继续<i></i>：“<i></i>少私<i></i><i></i>很<i></i>乖戾暴躁，<i></i>辄打骂，<i></i>......<i></i><i></i>敢怒<i></i>敢言。床笫间<i></i><i></i>随<i></i><i></i>欲，力<i></i><i></i>逮<i></i>爱服<i></i>药，很折腾<i></i>......”
章振鹭<i></i><i></i>话，<i></i>显<i></i>很爱听沈馥反水<i></i>陆既明<i></i>坏话，<i></i><i></i>越<i></i><i></i>堪，<i></i><i></i><i></i>越痛快，神色<i></i>似方才紧绷，甚至<i></i>几分<i></i><i></i><i></i><i></i>。沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>顺<i></i>毛<i></i><i></i><i></i>几句，明<i></i>暗<i></i>捧<i></i>章振鹭，贬低陆既明。
<i></i><i></i>嘴<i></i>，陆既明<i></i><i></i><i></i><i></i>乖张，华<i></i><i></i>实，连床<i></i><i></i><i></i>银<i></i>蜡枪头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>话间，陆既明趴<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>听<i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“......<i></i>底<i></i><i></i>少帅棋高<i></i><i></i>，<i></i>少满平州城<i></i>翻<i></i>覆<i></i><i></i>找，<i></i><i></i>找<i></i>少帅藏<i></i>东西。”
<i></i><i></i><i></i>儿，沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>章振鹭<i></i>表<i></i>，见<i></i>反应，知<i></i>东西确实<i></i><i></i>留<i></i><i></i>平洲，<i></i><i></i>平州<i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i><i></i>哪<i></i>呢？
章振鹭<i></i><i></i><i></i>色，走<i></i><i></i>蹲<i></i>身，<i></i><i></i>将陆既明翻<i></i><i></i>，见<i></i>刀<i></i>确<i></i><i></i>入肉<i></i>，衣服<i></i>血淋淋<i></i>，冷哼<i></i>声，<i></i><i></i>：“若<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i>条命，<i></i>枪崩<i></i><i></i><i></i>脑袋才算<i></i>痛快。<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>久，东西其实<i></i><i></i>醇园<i></i>......”
话音才落，原本紧闭双眼<i></i>陆既明猛<i></i>睁<i></i>眼，眼<i></i>精光<i></i>闪，声音沉<i></i>：“<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>间，沈馥<i></i>点反应<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>瞬，<i></i>才明白，<i></i><i></i>指令并<i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>身<i></i><i></i>直沉默<i></i>语<i></i>副官突<i></i>调转枪口，毫<i></i>犹豫<i></i>朝<i></i>章振鹭<i></i><i></i><i></i>枪。
章振鹭<i></i>歹<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少战场<i></i>，反应极快，<i></i><i></i><i></i>滚，避<i></i><i></i><i></i><i></i>枪。<i></i>怒极<i></i>喊：“杨翎！”
杨副官却丝毫<i></i><i></i><i></i><i></i>，再次冷静瞄准。
陆既明艰难<i></i><i></i><i></i><i></i>爬<i></i><i></i>，撑<i></i><i></i>棵树，勉强站<i></i>。章振鹭<i></i>路躲<i></i>路往崖边退，<i></i><i></i>枪并未瞄准任何<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>——
沈馥喊<i></i>：“<i></i>雷！<i></i><i></i>炸雷！”
<i></i>雷<i></i>炸，<i></i><i></i>头<i></i>章振鹭<i></i><i></i>势滚<i></i>山崖，<i></i><i></i>准<i></i><i></i><i></i>线<i></i>机，<i></i><i></i>几<i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>。
千钧<i></i><i></i><i></i>际，谁<i></i><i></i>料<i></i>，章燕回突<i></i>冲<i></i><i></i>，往章振鹭身<i></i><i></i>撞，射<i></i><i></i><i></i><i></i>枪偏<i></i>，打<i></i><i></i>树干<i></i>，溅<i></i>几点火花。章振鹭反<i></i>掴<i></i>章燕回<i></i>巴掌，怒骂<i></i>：“贱<i></i>！”
章燕回被<i></i>打<i></i>摔倒<i></i><i></i><i></i>。
趁<i></i><i></i><i></i>机，杨翎再次瞄准，沈馥<i></i>反<i></i><i></i>腰间抽<i></i><i></i>直藏<i></i><i></i><i></i>枪，尝试<i></i>瞄准<i></i>处躲藏<i></i>章振鹭。陆既明<i></i>敢抽<i></i>捅进身体<i></i><i></i>刀，忍<i></i>疼，走<i></i><i></i>，拽住沈馥，<i></i><i></i>：“往崖边退。”
<i></i><i></i>“砰砰”几声，杨翎<i></i>章振鹭<i></i>各<i></i><i></i><i></i>方<i></i>枪，<i></i><i></i><i></i>致命。杨翎<i></i>直<i></i>火力压制<i></i>章振鹭，让<i></i><i></i>暇瞄准埋<i></i><i></i><i></i>雷。<i></i><i></i><i></i><i></i>长久<i></i>计，弹匣<i></i><i></i><i></i>尽<i></i><i></i>，<i></i><i></i>让章振鹭找<i></i>空隙，<i></i>绝<i></i><i></i>点射炸雷。
沈馥与受伤<i></i>陆既明藏<i></i>侧边，枪口<i></i>树<i></i>探<i></i>，章振鹭四处躲藏，活靶难瞄，<i></i><i></i><i></i>全<i></i>汗，<i></i><i></i>点儿抖。<i></i>拿<i></i>准，<i></i>敢<i></i>枪，怕<i></i>击<i></i><i></i>反<i></i>暴露位置。
陆既明挨<i></i>沈馥<i></i>旁边，呼吸急促，声音<i></i><i></i><i></i>抖。