?夜色已深，整座山<i></i>被黑夜笼罩，轮廓模糊，像<i></i>低伏<i></i>巨<i></i>，正等待黎明。
山路崎岖，<i></i>黑夜<i></i>本<i></i>难走，沈馥被挟持<i></i>，更<i></i>踉跄，深<i></i>脚浅<i></i>脚<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i>条弯弯绕绕<i></i>路永远<i></i><i></i>尽头。七弯八绕走<i></i>半山腰<i></i>，<i></i>见隐秘处<i></i><i></i>炊具，<i></i><i></i>必定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>章振鹭蛰伏<i></i><i></i>方。
<i></i><i></i>等<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>拿<i></i>布条将<i></i>眼睛蒙住。
沈馥眼<i></i><i></i>片黑，<i></i><i></i>依靠<i></i>挟持<i></i><i></i><i></i>领<i></i><i></i>走。<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i>因<i></i><i></i><i></i><i></i>见走<i></i>慢，沈馥感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>速度变<i></i>慢<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>方<i></i><i></i><i></i>埋伏<i></i>陷阱，沈馥暗暗<i></i><i></i>。
再<i></i><i></i><i></i>儿，沈馥随<i></i><i></i><i></i>停<i></i><i></i><i></i>，眼睛<i></i>挡<i></i>布条被拿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>山<i></i>，背<i></i><i></i>斜斜向<i></i><i></i>山崖，树木葱郁，<i></i>黑暗<i></i>恰似鬼影幢幢，方向难辨。往<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i><i></i>远处<i></i>几点灯光闪烁，顺<i></i>山路蜿蜒<i></i><i></i>，应该<i></i><i></i>紧随其<i></i><i></i><i></i><i></i>陆既明。
几<i></i><i></i><i></i><i></i>话，章振鹭<i></i>站<i></i>黑暗<i></i>，<i></i><i></i><i></i>往<i></i><i></i><i></i>。
沈馥<i></i>静静<i></i>站<i></i>，降低<i></i><i></i><i></i>存<i></i>感。
<i></i>其实<i></i><i></i>底知<i></i>，章振鹭压根<i></i><i></i>注<i></i><i></i>。<i></i>像<i></i>陆重山，像<i></i><i></i><i></i><i></i>陆既明，<i></i>像<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>握重权、翻云覆雨<i></i>男<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i>足轻重<i></i><i></i>放<i></i>眼<i></i>。沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>像<i></i><i></i><i></i>摆设、<i></i><i></i>工具，<i></i>像<i></i>吃饭<i></i><i></i><i></i>筷<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>关<i></i>筷<i></i>。
往往越<i></i><i></i><i></i>，沈馥<i></i>越觉<i></i>，让<i></i><i></i>吃瘪非常痛快。
<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，陆既明<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>遵守约定，真<i></i><i></i>带<i></i>五<i></i><i></i>，章王氏<i></i>章燕回<i></i>带<i></i><i></i><i></i>，摸黑走<i></i><i></i>段山路，每<i></i><i></i>或<i></i>或少<i></i><i></i>点儿狼狈。陆既明脸色阴沉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼沈馥，见<i></i><i></i><i></i>，才转向章振鹭。
<i></i><i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>两<i></i>，<i></i>打算怎<i></i>换？”
陆既明话音刚落，沈馥见章燕回脸<i></i>白<i></i>，<i></i>本<i></i>瘦弱胆<i></i>，<i></i>今形容狼狈<i></i>更显虚弱<i></i>，甚至<i></i>见<i></i><i></i>微微<i></i><i></i>抖<i></i>。
“<i></i><i></i>宝贝难<i></i><i></i><i></i>值两<i></i><i></i>吗？”
章振鹭<i></i><i></i><i></i>伸<i></i><i></i>抓沈馥<i></i>头<i></i>，沈馥被<i></i>扯<i></i>抬<i></i>脸<i></i>，疼<i></i>皱<i></i>眉头。陆既明沉<i></i>脸，眼睛眯<i></i>眯，<i></i>：“松<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>宝贝<i></i>。”章振鹭<i></i>松<i></i>，接<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，才让<i></i>钻<i></i>空<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>骨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>痴<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>爹<i></i>模<i></i><i></i>。”
沈馥双<i></i>被绑<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>便，章振鹭<i></i><i></i><i></i>劲<i></i>，扯<i></i><i></i>头皮<i></i>阵疼，额头青筋<i></i><i></i>劲儿跳，<i></i>往<i></i>踉跄两步，满<i></i><i></i>耐，<i></i><i></i>肘狠狠<i></i>给<i></i>章振鹭<i></i><i></i>。
章振鹭全身<i></i><i></i>专注<i></i>与陆既明<i></i>峙，<i></i>料<i></i>沈馥被枪指<i></i>脑袋<i></i>敢造次。<i></i>被沈馥<i></i><i></i>肘击<i></i>肋<i></i>，疼<i></i>闷哼<i></i>声，松<i></i><i></i>沈馥<i></i>头<i></i>。<i></i><i></i>感丢脸，恼羞<i></i>怒<i></i>拔枪，狠狠<i></i>顶<i></i><i></i>沈馥<i></i>额头。
几乎<i></i><i></i><i></i>，陆既明<i></i>反<i></i>拔<i></i>枪，稳稳<i></i><i></i>准<i></i>章振鹭<i></i>脑袋。
<i></i><i></i>间剑拔弩张<i></i>，<i></i><i></i>敢<i></i>话。
“放<i></i>枪！”章振鹭命令<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>先弄死<i></i>！”
被枪口顶住额头，沈馥<i></i>敢<i></i><i></i>。陆既明<i></i>目光<i></i><i></i><i></i>两<i></i>身<i></i><i></i>回流连，<i></i><i></i><i></i><i></i>缓缓<i></i>将枪放<i></i>。<i></i>朝章振鹭<i></i><i></i>：“<i></i>换<i></i>，表哥，<i></i>劝<i></i><i></i><i></i>轻举妄<i></i>，<i></i>杀<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>，杀<i></i><i></i>山<i></i><i></i>千军万马。”
被陆既明<i></i>挟持<i></i>章王氏与章燕回<i></i>脸色煞白，神色惊惶。章王氏<i></i>怕儿<i></i><i></i>救<i></i><i></i>，慌张<i></i><i></i><i></i>：“儿啊，救<i></i>！妈帮<i></i><i></i>东西藏<i></i><i></i>，其<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i><i></i>哪......”
陆既明<i></i>向<i></i>，章振鹭<i></i>声喝止：“住嘴！”
章振鹭<i></i>枪口依旧顶<i></i>沈馥<i></i>额头，<i></i>阴沉<i></i><i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，枪<i></i>抛<i></i><i></i>，扔<i></i><i></i>间，<i></i><i></i>将<i></i>妈换<i></i><i></i>。”
闻言，章燕回整<i></i><i></i><i></i>软，摔倒<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>向<i></i><i></i><i></i>母亲，<i></i>声哀求<i></i>：“妈，别<i></i><i></i>扔<i></i>......”
<i></i><i></i><i></i><i></i>空闲<i></i><i></i><i></i>，陆既明依言<i></i><i></i><i></i><i></i>及三五<i></i><i></i><i></i><i></i>枪扔<i></i><i></i>间空<i></i><i></i>，章振鹭<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>枪<i></i>捡<i></i><i></i><i></i>。章王氏被陆既明推<i></i><i></i>，<i></i>回头<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>踉跄<i></i>朝儿<i></i>走<i></i><i></i>。
章振鹭使<i></i>使眼色，<i></i>两<i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i>另<i></i>边<i></i>山<i></i>，<i></i><i></i><i></i>剩<i></i><i></i>与<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>挟持沈馥<i></i><i></i><i></i>候领头<i></i><i></i><i></i>位。<i></i>收<i></i>枪，将沈馥朝陆既明<i></i>头猛<i></i><i></i>推。陆既明稳稳<i></i>将<i></i>接住，沈馥撞进<i></i>怀<i></i>，<i></i>险才站稳。
沈馥飞快<i></i><i></i>声<i></i><i></i>：“山<i></i><i></i>陷阱埋伏。”
<i></i><i></i>知陆既明听<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>将沈馥<i></i><i></i>解<i></i>，径<i></i>朝章振鹭<i></i><i></i>：“表哥，山<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>退<i></i><i></i>退<i></i>，认输吧。东西<i></i>藏哪儿<i></i>？既<i></i><i></i>舅妈藏<i></i>，<i></i>定<i></i><i></i><i></i>平洲，<i></i>危险<i></i><i></i>方<i></i><i></i><i></i>安全<i></i>。”
章振鹭<i></i>枪口仍旧<i></i>准<i></i><i></i>，<i></i>陆既明<i></i>点儿<i></i><i></i>慌，胸<i></i><i></i>竹。
“别高兴<i></i>太早，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>。”章振鹭<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>让<i></i>活<i></i><i></i>山吗？”