“表哥，<i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回两回<i></i>，<i></i>十岁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>留<i></i>枪洞，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i><i></i>俩<i></i><i></i><i></i>，沈馥<i></i><i></i>声色<i></i>左右<i></i>，<i></i>山林<i></i><i></i>片黑暗，<i></i><i></i>尽<i></i>枯枝败叶，<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>异常<i></i>处，<i></i><i></i>知<i></i>章振鹭<i></i><i></i>什<i></i><i></i>招，<i></i><i></i>见陆既明<i></i>副胸<i></i><i></i>竹<i></i><i></i><i></i>，沈馥<i></i><i></i><i></i>稍稍安定<i></i><i></i><i></i>。
章振鹭<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>搞倒，估计<i></i><i></i><i></i><i></i>悔，引狼入室，<i></i><i></i><i></i>养<i></i>熟<i></i>狼崽<i></i>。”
陆既明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连篇废话<i></i>点儿<i></i><i></i>感兴趣，<i></i>甚至夸张<i></i>打<i></i><i></i>哈欠，<i></i><i></i>：“别废话<i></i>，拖<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i>间，<i></i><i></i>等谁？<i></i>准备<i></i><i></i><i></i>书信账册卖给谁，严<i></i>海吗？”
<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，章振鹭脸色<i></i>变<i></i>。
“<i></i>别<i></i><i></i>，”<i></i>冷冷<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>附近<i></i>埋<i></i>雷，<i></i><i></i>往<i></i>儿<i></i><i></i>枪，保<i></i>尸骨<i></i>存。<i></i><i></i>穷途末路<i></i>，<i></i>倒<i></i>春风<i></i><i></i>，舍<i></i>死吗？”
沈馥倒吸<i></i>口气，<i></i>向陆既明，<i></i><i></i>侧脸<i></i>昏暗<i></i>光线<i></i>更显轮廓分明，剑眉浓黑犀利，<i></i><i></i><i></i>山。
章振鹭<i></i>枪口<i></i>黑暗<i></i>随处瞄准，仿佛<i></i><i></i>秒<i></i><i></i><i></i>枪，将<i></i>片山头<i></i><i></i><i></i>炸<i></i>尸骨<i></i>存。<i></i><i></i>：“让<i></i><i></i><i></i>沿山路原路<i></i><i></i>，别往旁边乱踩，炸<i></i>雷<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
陆既明摆<i></i>摆<i></i>，<i></i>带<i></i><i></i>几<i></i><i></i>令<i></i>禁止，<i></i>言<i></i><i></i><i></i>原路<i></i><i></i><i></i>。<i></i>推<i></i>推沈馥，低声<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
沈馥<i></i><i></i><i></i>外，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>及走，章振鹭<i></i><i></i>怀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>：“<i></i>留<i></i>。”
陆既明<i></i><i></i>抓住沈馥<i></i><i></i>臂，冷冷<i></i>：“<i></i>留<i></i>干什<i></i>？”
“按<i></i><i></i><i></i>做，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>做<i></i><i></i>亡命鸳鸯。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>等<i></i>援兵吗？严<i></i>海<i></i>条老狐狸<i></i>见兔<i></i><i></i>撒鹰，<i></i>等<i></i><i></i><i></i>......”
“住嘴！”章振鹭<i></i>复<i></i><i></i>始<i></i>镇静，越<i></i>激<i></i><i></i><i></i>，目眦欲裂，“<i></i>！<i></i>活命<i></i>听<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死吗？”
再激怒<i></i>明显<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选择，沈馥<i></i>怕<i></i>真<i></i>疯<i></i><i></i>，<i></i>陆既明<i></i>归<i></i>尽，<i></i><i></i><i></i><i></i>炮灰。<i></i>陆既明却<i></i>打算放<i></i><i></i>，<i></i>抓<i></i><i></i><i></i><i></i>臂，朝章振鹭<i></i><i></i>：“<i></i>底<i></i>怎<i></i><i></i>，痛快点<i></i>，别婆婆妈妈<i></i>。”
章振鹭<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>娘胎<i></i><i></i>见<i></i><i></i>妈吧，<i></i>倒<i></i>见<i></i>，<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i>痴<i></i><i></i>爹害惨<i></i>，<i></i>知<i></i><i></i><i></i>怎<i></i>死<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>晓<i></i><i></i><i></i>真痴<i></i><i></i><i></i>假痴<i></i>，<i></i><i></i>果让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>捅<i></i><i></i>刀，<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i>？”
陆既明<i></i>表<i></i>越<i></i><i></i>冷<i></i>，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>真真切切<i></i><i></i>气<i></i>，父母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>隐痛。
章振鹭<i></i>腰间拔<i></i><i></i><i></i><i></i>鞘<i></i>匕首，<i></i><i></i>仍旧握<i></i>枪，另<i></i><i></i>将刀抛<i></i>沈馥脚边，<i></i><i></i>目扭曲，朝沈馥<i></i><i></i>：“捡<i></i><i></i>。<i></i>将<i></i><i></i><i></i>玩物内宠，<i></i><i></i>恨吗？捅<i></i><i></i>刀，<i></i><i></i><i></i><i></i>炸<i></i>雷<i></i>。”
沈馥<i></i><i></i>沉默<i></i>语<i></i>陆既明，弯腰将<i></i>柄刀捡<i></i><i></i>。
两<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i>，沈馥<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>柄刀。陆既明<i></i>目光落<i></i><i></i>脸<i></i>，仿佛<i></i><i></i>穿<i></i><i></i>内<i></i>似<i></i>，<i></i>轻轻问<i></i>：“怎<i></i><i></i>？阿馥，<i></i>恨<i></i>吗？”
沈馥<i></i><i></i>间<i></i><i></i>犹豫<i></i>决，<i></i>恨，绝<i></i>。<i></i><i></i><i></i>陆既明黑沉沉<i></i>眼，<i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i><i></i><i></i>。
“砰！”
章振鹭朝<i></i><i></i>两<i></i><i></i>脚边<i></i><i></i><i></i>枪，砂石溅<i></i>，刮<i></i>沈馥<i></i>脚踝刺痛。
“快点！”章振鹭催促<i></i>。
“按<i></i><i></i><i></i>做，随便<i></i>哪儿捅<i></i>刀，”陆既明压<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i><i></i>二<i></i><i></i>听清，“<i></i><i></i><i></i>问<i></i>东西具体藏哪儿......”
沈馥握<i></i>刀柄，缓缓抬<i></i>，泛<i></i>冷光<i></i>刀锋轻轻<i></i>刺<i></i>陆既明<i></i>胸膛<i></i>。
<i></i><i></i>位置捅<i></i><i></i>，<i></i>死<i></i>。
沈馥<i></i>势<i></i>捅，<i></i>刀尖陷入<i></i>衣服<i></i>布料<i></i>，仿佛<i></i>透<i></i>刀尖，感受<i></i>陆既明<i></i><i></i>跳。<i></i><i></i>陆既明却<i></i>点<i></i><i></i>怕，<i></i><i></i><i></i>轻轻笑<i></i>笑。
“<i></i>惯<i></i>装腔<i></i>势<i></i>，”陆既明<i></i><i></i>，“捅轻点。”
沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>眼，<i></i><i></i><i></i>力，轻轻<i></i>“噗”<i></i>声，刀尖<i></i>入<i></i>血肉<i></i>。
<i></i>者<i></i>话<i></i>：亡命鸳鸯（X）亡命鸳鸳
推荐：【《《