?杨翎<i></i>愧<i></i>陆既明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>腹，虽<i></i><i></i><i></i>沉默少言，<i></i><i></i><i></i>章振鹭身边卧底许久，<i></i><i></i>算<i></i><i></i>七窍玲珑<i></i><i></i>。<i></i><i></i>极其划算<i></i>价格，盘<i></i><i></i><i></i>带院<i></i><i></i>两层<i></i>洋房，<i></i>具装修俱<i></i><i></i>七八<i></i>新，屋<i></i><i></i><i></i><i></i>棵长<i></i>极<i></i><i></i>荔枝树，<i></i><i></i>夏<i></i>，估计<i></i>挂满红果。
<i></i><i></i>拾掇<i></i><i></i><i></i>便住进<i></i><i></i>，沈馥专注养伤，沈令仪<i></i>让<i></i><i></i>报纸<i></i>。
<i></i>沈馥<i></i><i></i>办法，<i></i>趁<i></i>沈令仪计划<i></i><i></i><i></i>衣铺<i></i>，偷偷<i></i>指使<i></i>阿给<i></i>偷偷买报纸回<i></i>。<i></i>阿做贼似<i></i>，<i></i>报纸掖<i></i>衣服<i></i>，<i></i>溜烟<i></i><i></i>沈令仪<i></i>房门<i></i>跑<i></i><i></i>，钻入沈馥房<i></i>。
沈馥<i></i>伤<i></i><i></i><i></i>半<i></i>，<i></i><i></i>闷<i></i>屋<i></i>，快<i></i>长霉<i></i>，<i></i>骨碌坐<i></i><i></i>，急<i></i><i></i>耐<i></i><i></i><i></i>报纸<i></i><i></i><i></i>。
匆匆扫<i></i>，<i></i><i></i>揪<i></i><i></i><i></i>。
几<i></i><i></i>，落雁滩<i></i>场<i></i>战，陆既明<i></i><i></i>引严军入包围，且战且退，<i></i>城外<i></i>严军绕<i></i>圈<i></i>。<i></i><i></i>，拖<i></i>严军<i></i>仰马乏，等<i></i><i></i>郑军，两<i></i>合围，<i></i>获全胜。
<i></i>南方刊<i></i><i></i>报纸，<i></i><i></i><i></i><i></i>肆渲染<i></i>次胜利。<i></i>文末却提<i></i><i></i>嘴，晋军主帅身先士卒，受伤<i></i>弹——晋军主帅，<i></i><i></i><i></i><i></i>陆既明。沈馥脸色<i></i>变<i></i>，将报纸<i></i><i></i><i></i><i></i>翻<i></i><i></i>遍<i></i><i></i>遍，除<i></i><i></i>几句话，再<i></i>找<i></i><i></i>更<i></i><i></i>字句<i></i>让<i></i>放<i></i>。
此<i></i><i></i>才<i></i><i></i>，相隔千<i></i>，<i></i><i></i>通信，仅凭报纸<i></i>含含糊糊<i></i>几句话揣测<i></i>方安危，<i></i>怎<i></i>揪<i></i><i></i><i></i>件<i></i>。
晚饭桌<i></i>，沈令仪<i></i><i></i>极<i></i>。
南方<i></i>鱼米<i></i>乡，经济富足，<i></i><i></i><i></i>妇<i></i>穿<i></i>衣裳<i></i>格外鲜妍漂亮。沈令仪本<i></i>精<i></i>打扮、长袖善舞，<i></i><i></i><i></i>衣铺<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再简单<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>见沈馥捧<i></i>碗挑饭粒，<i></i>副胃口<i></i>佳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>脸<i></i>便<i></i><i></i><i></i>喜色。
沈馥放<i></i>碗，<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>回平州。”
“<i></i><i></i>！”
沈令仪<i></i><i></i><i></i><i></i>，马<i></i><i></i>拒绝<i></i>，<i></i><i></i>目光<i></i><i></i><i></i>便锁定<i></i><i></i>敢抬头<i></i><i></i>阿，<i></i>阿吓<i></i>使劲摇头，<i></i><i></i>知<i></i><i></i>否定<i></i>什<i></i>劲儿。
沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>争，<i></i><i></i><i></i>话，端<i></i>碗，继续挑饭粒。
沈令仪<i></i>口气<i></i><i></i><i></i>咽<i></i><i></i>，跟<i></i>端<i></i>碗，<i></i>吃两口<i></i>放<i></i>，放软<i></i>语气，<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>正打仗呢，<i></i><i></i><i></i>干什<i></i>，兵荒马乱<i></i>，<i></i>非<i></i>往枪口<i></i>撞吗？”
沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>近养伤，<i></i><i></i>容易养胖<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>比受伤<i></i>消瘦，<i></i><i></i>白<i></i>，<i></i>指细伶伶<i></i>。<i></i>阿<i></i><i></i>怜巴巴<i></i>，伸<i></i>扯<i></i>扯沈馥<i></i>袖<i></i>，<i></i>像<i></i>劝<i></i>似<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>双眼睛眨啊眨，<i></i><i></i>黄<i></i><i></i>白菜似<i></i><i></i>怜。
沈令仪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>俩<i></i><i></i><i></i>，继续商量<i></i>：“<i></i><i></i>歹<i></i>伤养<i></i><i></i>呀？<i></i><i></i><i></i><i></i>身板脆<i></i><i></i>命，<i></i><i></i><i></i>儿走<i></i>城外<i></i><i></i><i></i>......”
听<i></i><i></i>关键信息，沈馥立马抬头，问<i></i>：“<i></i>伤养<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
沈令仪气结：“<i></i><i></i><i></i>......”
沈馥三两口<i></i><i></i>半碗饭吃完，<i></i>阵风似<i></i>，临走<i></i><i></i>扬声<i></i><i></i>：“谢谢姐姐！”
<i></i>阿<i></i><i></i>饭飞快吃完，追<i></i>哥哥<i></i><i></i>。剩<i></i>沈令仪<i></i>饭桌<i></i>，<i></i>识<i></i><i></i><i></i>被兄弟俩摆<i></i><i></i><i></i>，气<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>象<i></i><i></i>泄。坐<i></i>旁边<i></i>杨翎全程<i></i>敢<i></i>话，<i></i><i></i>吃。沈令仪眼风扫<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>主<i></i>陆既明，气<i></i>打<i></i>处<i></i>，<i></i>身收桌<i></i>。
“<i></i>知<i></i>吃，<i></i><i></i>知<i></i><i></i>两句......”
杨翎端<i></i>碗，拿<i></i>筷<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被收空<i></i>桌<i></i>，<i></i>言<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，沈馥吃<i></i>睡<i></i>，每<i></i>吃饱饭<i></i><i></i>绕<i></i>院<i></i>遛弯儿，<i></i><i></i>比老头<i></i>老头，<i></i>卯<i></i><i></i>股劲儿<i></i><i></i>伤养<i></i>。<i></i>阿<i></i><i></i>撵<i></i><i></i>屁股<i></i><i></i>，问<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗，路<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>照应。”
<i></i>阿长<i></i><i></i><i></i>少，已经<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>沈馥眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>，<i></i><i></i>老<i></i>话<i></i>，让沈馥忍俊<i></i>禁，<i></i><i></i>敷衍<i></i>：“<i></i><i></i>表<i></i>。”
<i></i>晃俩月<i></i><i></i>，沈馥<i></i>伤已经<i></i><i></i>七七八八<i></i>，<i></i><i></i>沈令仪再<i></i>找<i></i><i></i>阻拦<i></i>借口<i></i>。
“姐姐，<i></i><i></i>回平州<i></i>。”沈馥脸<i></i>全写<i></i>认真，<i></i>点儿玩笑<i></i>语气<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>回，<i></i>乎沈馥<i></i><i></i>料，沈令仪<i></i><i></i>答应<i></i><i></i><i></i>拒绝，<i></i>脸<i></i><i></i>难，欲言<i></i>止。杨翎<i></i>立<i></i><i></i>旁边，两<i></i><i></i><i></i>相觑，交换<i></i><i></i>眼神。
沈馥<i></i><i></i><i></i>住<i></i>往<i></i>沉，急急问<i></i>：“怎<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“倒<i></i><i></i><i></i>。”沈令仪连忙安抚<i></i>，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，才送<i></i><i></i>信。”