?西港码头火光冲<i></i>，加<i></i>接连<i></i>断、或<i></i>或<i></i><i></i>爆炸声，近半城<i></i><i></i><i></i>被惊醒，<i></i>胆<i></i><i></i><i></i><i></i>门<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>边<i></i><i></i>空满<i></i>红光闪烁。
陆既明<i></i><i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i>伤员，怕目标太<i></i>，分批回<i></i>城内藏身处。
回<i></i>城<i></i>住处<i></i>，已经快<i></i><i></i>亮<i></i>，<i></i>阿正坐<i></i>玄关<i></i>台阶<i></i>，抱<i></i>腿，抠<i></i>指甲焦急<i></i>等，抠<i></i><i></i><i></i>见血<i></i>，<i></i>夜未睡。<i></i>见门<i></i><i></i>，猛<i></i>站<i></i><i></i>，等见<i></i>抬进<i></i><i></i>伤员<i></i>，脸色<i></i>变<i></i>。
沈馥<i></i>未醒，<i></i><i></i>其实伤<i></i><i></i>算重，呛<i></i>水<i></i>被撞断<i></i>肋骨，疼晕<i></i>，<i></i><i></i>性命<i></i>忧。倒<i></i>秦雁伤<i></i>重，爆炸提<i></i><i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>离火药堆<i></i><i></i>近<i></i><i></i>何捡回<i></i>条命<i></i>，<i></i>切<i></i><i></i>等<i></i>醒<i></i>再<i></i>。
<i></i>阿忙<i></i>忙<i></i><i></i>帮忙，帮医<i></i>递东西跑腿，停<i></i><i></i><i></i>，<i></i>停<i></i><i></i>便<i></i>慌。
等沈馥<i></i>秦雁<i></i>伤<i></i>处理<i></i>，杨翎<i></i><i></i>翼翼<i></i>提醒<i></i><i></i>嘴，陆既明才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受伤<i></i>。<i></i>身<i></i>零零碎碎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伤口<i></i>少，等<i></i>处理<i></i><i></i>遍<i></i>，身<i></i>全<i></i>纱布，衣服<i></i>穿<i></i>住，<i></i><i></i>披<i></i>。
<i></i>披<i></i>衣服坐<i></i>沈馥床边，见沈馥紧闭<i></i>眼<i></i>醒便愣<i></i><i></i>神，<i></i>知<i></i><i></i>什<i></i>。
沈令仪静静<i></i>走进<i></i>，唤<i></i><i></i>声：“<i></i>少——”
陆既明<i></i>梦初醒，慢慢<i></i>站<i></i><i></i>，<i></i><i></i>：“外<i></i><i></i>。”
两<i></i>转身<i></i><i></i>门外，陆既明反<i></i>掩<i></i>门，沈令仪抱<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i><i></i>，似<i></i><i></i>难<i></i>启齿，<i></i>吸<i></i>口气，<i></i><i></i>张嘴<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>算数吗？”
陆既明垂<i></i>眼<i></i>：“<i></i><i></i>算。<i></i>且<i></i>抓紧，等骚乱<i></i><i></i>，严<i></i>海肯定<i></i><i></i>城<i></i><i></i>处查探，<i></i><i></i><i></i>赶紧离<i></i>。”
沈令仪先<i></i>松<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>知<i></i><i></i><i></i>......<i></i><i></i>......”
“<i></i>明白<i></i>，”陆既明打断<i></i>，“离<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安全。”
<i></i>完，陆既明<i></i>回<i></i>昏迷<i></i>沈馥身边守<i></i>，<i></i>阿原本躲<i></i>拐角听<i></i>，此<i></i><i></i>探<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i>问<i></i>：“姐姐，<i></i><i></i><i></i>哪儿？”
沈令仪长长<i></i>叹<i></i>口气，摸摸<i></i>阿<i></i>脑袋，<i></i><i></i>：“往南边走。待<i></i>儿听听医<i></i>怎<i></i><i></i>，咱<i></i><i></i>赶紧走<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>收拾<i></i>赶紧收。”
<i></i>阿<i></i><i></i>茫<i></i><i></i>点点头。
<i></i>回<i></i>房间<i></i>环视<i></i>圈，<i></i><i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i>少，<i></i><i></i>秦雁送给<i></i><i></i><i></i>玩<i></i>儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>拿走，左<i></i><i></i>右<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i>拧<i></i>条便<i></i>唱歌<i></i>音乐盒拿<i></i><i></i><i></i>，轻轻<i></i>拧便传<i></i>“叮叮咚咚”<i></i>音乐。
秦雁<i></i>昏迷<i></i>，<i></i><i></i>烧伤<i></i>很严重，伤<i></i>脸，包<i></i>纱布。
陆既明<i></i>沈令仪细细<i></i>问<i></i>医<i></i>，秦雁<i></i><i></i><i></i>挪<i></i>，<i></i><i></i>蓬莱港另找<i></i><i></i>隐蔽<i></i><i></i>方继续养伤，醒<i></i>醒<i></i><i></i><i></i><i></i>另<i></i>。沈馥<i></i>况比<i></i><i></i><i></i>，断<i></i>骨头<i></i>接<i></i>固定<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>太<i></i>颠簸，<i></i><i></i><i></i>挪<i></i><i></i>。
听<i></i>医<i></i><i></i>话，沈令仪<i></i><i></i>陆既明<i></i>眼，犹豫<i></i>：“<i></i>再留<i></i><i></i>......”
陆既明却果断<i></i><i></i><i></i>：“入夜<i></i>走，<i></i>必等<i></i>。”
<i></i>离别<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>，<i></i>间<i></i><i></i><i></i>经<i></i>间便<i></i>脚边溜<i></i><i></i><i></i>。陆既明<i></i>直坐<i></i>沈馥床边，<i></i><i></i>快点醒<i></i>，<i></i>怕<i></i>突<i></i>醒<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>许<i></i>，<i></i>两<i></i><i></i><i></i>次见<i></i>，<i></i><i></i>即将分别<i></i>今<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>陆鹤鸣与严攸宁长<i></i>分别，仅靠鸿雁传书维系相思。
<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>，相思<i></i><i></i>定<i></i><i></i>长长久久<i></i>陪伴左右才<i></i>，<i></i><i></i>才<i></i>失<i></i>深。<i></i>今<i></i>才知<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果两<i></i><i></i><i></i><i></i>历经劫难，倒<i></i><i></i>远远<i></i>分<i></i>，至少<i></i>保<i></i>平安。
<i></i>次<i></i>狠狠<i></i>燎<i></i>严<i></i>海<i></i>胡须<i></i>，<i></i>必<i></i>善罢甘休，战争<i></i>触即<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i><i></i>形，谁<i></i><i></i><i></i>准，与其将沈馥绑<i></i>身边朝<i></i>保夕，倒<i></i><i></i>将<i></i>送<i></i>远远<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i>吊胆。
<i></i><i></i><i></i>法与沈令仪<i></i>拍即合，便<i></i><i></i>今<i></i><i></i>商讨。
陆既明坐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>夕阳渐渐照射进<i></i>，<i></i>缓缓<i></i>点点消失，很快便<i></i>月<i></i><i></i><i></i>，<i></i>等沈令仪敲门，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>安排<i></i><i></i>，杨翎<i></i><i></i><i></i><i></i>块儿走，<i></i>路护送<i></i><i></i>安顿<i></i><i></i>。”
沈令仪<i></i><i></i>捧<i></i><i></i><i></i>匣<i></i>，塞给陆既明，<i></i><i></i>：“给<i></i><i></i>。”
陆既明愕<i></i>问<i></i>：“谁？”
沈令仪朝床<i></i>抬<i></i>抬<i></i>巴，<i></i><i></i>：“<i></i>肯定猜<i></i><i></i><i></i><i></i>打算，<i></i>猜<i></i><i></i>此<i></i>凶险，才提<i></i><i></i><i></i>交代，<i></i><i></i><i></i><i></i>东西留给<i></i>。”