?北伐<i></i>即，南<i></i>避<i></i>战乱<i></i><i></i><i></i>，北<i></i><i></i><i></i>少，<i></i><i></i>列<i></i>往蓬莱港<i></i>火车乘客并<i></i><i></i>。除<i></i>陆既明、沈馥、沈令仪，<i></i>及<i></i><i></i>带<i></i>身边<i></i><i></i>，车<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>色匆匆、<i></i>战争财<i></i>商<i></i>，北<i></i><i></i>港口料理<i></i><i></i>。
沈令仪每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>重重，沈馥隐约知<i></i><i></i><i></i>担<i></i><i></i>什<i></i>，见<i></i><i></i><i></i>欲言<i></i>止，便直截<i></i><i></i><i></i>问：“<i></i>吧，吞吞吐吐<i></i><i></i>像<i></i><i></i>。”
沈令仪气结，伸<i></i>锤<i></i><i></i><i></i><i></i>，挑<i></i><i></i>眉毛<i></i>耷拉<i></i><i></i>，长长<i></i>叹气，随<i></i>火车颠簸，<i></i>口气<i></i>叹<i></i><i></i>波三折。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”<i></i>问。
沈馥明知故问：“<i></i>什<i></i>？”
沈令仪眼明<i></i>亮，虽<i></i><i></i>破，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沈馥与陆既明<i></i>间<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>解<i></i><i></i>七七八八。<i></i><i></i><i></i>：“虽<i></i><i></i>北伐，<i></i>陆既明<i></i><i></i>其<i></i>牵扯极深。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>直接<i></i>战，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凶险<i></i><i></i>儿，正式<i></i>战<i></i><i></i><i></i><i></i>何？战争结束<i></i><i></i><i></i><i></i>何？<i></i>山<i></i>容二虎，难<i></i><i></i><i></i>郑肇<i></i><i></i><i></i>陆既明两分<i></i><i></i>？”
郑肇肯定<i></i><i></i>，沈馥<i></i>相信陆既明<i></i><i></i><i></i>谓<i></i><i></i><i></i>兴趣<i></i><i></i>，<i></i>沈令仪<i></i><i></i><i></i><i></i>实，骑虎难<i></i>，深陷其<i></i>，<i></i><i></i>抽身并<i></i><i></i><i></i><i></i>容易<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>阿<i></i>合<i></i>便南<i></i>吧。”沈馥<i></i><i></i>。
话<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>。沈令仪再怎<i></i>处变<i></i>惊，<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>，乱世<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>便，<i></i>阿<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩呢，沈馥怎<i></i><i></i>够放<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>俩<i></i><i></i>南<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>头丢<i></i><i></i>，<i></i>头<i></i>放<i></i><i></i>，沈馥<i></i>觉<i></i>脑壳疼，整<i></i><i></i><i></i><i></i>被撕扯<i></i>两半<i></i>。
沈令仪见<i></i><i></i>难，<i></i><i></i>再<i></i><i></i>，叹<i></i>：“再<i></i>吧，船<i></i>桥头<i></i><i></i>直，<i></i>先<i></i>睡<i></i>。”
陆既明花<i></i><i></i>价钱包<i></i><i></i>等车厢<i></i><i></i>两间，<i></i>掩<i></i>耳目，<i></i><i></i>全部装<i></i>普通乘客，分散<i></i>二、三等车厢。沈令仪<i></i><i></i>休息<i></i>，沈馥见陆既明<i></i>知<i></i>哪儿<i></i>，站<i></i><i></i><i></i><i></i>找，<i></i><i></i>隔间门，便见走廊<i></i>头门<i></i><i></i>，<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>维鸿。
沈馥<i></i>瞬<i></i>停<i></i>退回<i></i>，关<i></i>门。
<i></i>关门<i></i>声音引<i></i><i></i><i></i>维鸿<i></i>注<i></i>，<i></i>维鸿狐疑<i></i>走<i></i><i></i>，隔间门关<i></i>严严实实<i></i>，门<i></i><i></i><i></i>窗被白色<i></i>蕾丝窗帘挡住，帘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>若隐若<i></i>，<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>清，<i></i><i></i>回头，回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，沈馥才轻轻<i></i>拉<i></i>门，探<i></i>头<i></i>左右<i></i><i></i><i></i>。
竟<i></i>巧<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>怕陆既明<i></i>知，若<i></i>误打误撞撞<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>连忙矮<i></i>身<i></i>，<i></i>溜烟<i></i>顺<i></i>走廊窜<i></i><i></i>，<i></i>拉<i></i>车厢门，差点<i></i>准备<i></i>门<i></i>陆既明<i></i><i></i><i></i>撞<i></i>。
陆既明被<i></i>吓<i></i><i></i>跳，<i></i><i></i>：“干什<i></i>——”
沈馥连忙捂住<i></i><i></i>嘴，推<i></i><i></i>往<i></i>退。身<i></i>，<i></i>维鸿<i></i><i></i><i></i><i></i>间隔间门<i></i><i></i>，沈馥听见声响，连忙<i></i><i></i>片茫<i></i><i></i>陆既明推进旁边<i></i>间<i></i><i></i>门空<i></i><i></i>隔间<i></i>，反<i></i>拉<i></i>门。
“怎<i></i><i></i>？”陆既明<i></i>声问。
沈馥<i></i>捂住<i></i><i></i>嘴，将<i></i>摁<i></i>门边，<i></i>儿<i></i>视线死角，<i></i>门<i></i><i></i>窗<i></i>进<i></i><i></i><i></i>见。
“嘘——”沈馥简单<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>。”
陆既明半张脸<i></i>被<i></i>捂住<i></i>，眼睛眨<i></i>眨，乖乖<i></i>闭<i></i>嘴。<i></i>见沈馥<i></i>脸离<i></i>极近，眼神锐利，警惕<i></i>盯<i></i>门，凝神静听。
沈馥伸<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i>，“咔哒”<i></i>声<i></i>隔间<i></i>门锁<i></i>。<i></i>正绷<i></i><i></i>根弦，突<i></i>感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>热。<i></i><i></i>紧张<i></i><i></i>刻，陆既明居<i></i>调<i></i><i></i><i></i>，往<i></i><i></i><i></i><i></i>吻<i></i><i></i><i></i>。<i></i>瞪<i></i>眼睛，刀<i></i>似<i></i>剜<i></i>陆既明<i></i>眼，<i></i>气声<i></i><i></i>：“安分点......”
陆既明抓<i></i><i></i><i></i><i></i>腕移<i></i>，凑<i></i><i></i>耳边，<i></i>声问<i></i>：“谁啊？”
沈馥回答<i></i>：“<i></i>维鸿......”
<i></i>确<i></i>巧，陆既明<i></i>猜<i></i><i></i>维鸿应该<i></i><i></i>差<i></i><i></i><i></i><i></i>间北<i></i>蓬莱港，<i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>班火车，瞧<i></i><i></i><i></i><i></i>设防<i></i><i></i><i></i>，应该真<i></i><i></i><i></i>凑巧。
<i></i>此<i></i><i></i>，倒<i></i><i></i><i></i>将计<i></i>计，沈馥<i></i><i></i>。
沈馥皱<i></i>眉头<i></i>神<i></i><i></i><i></i>，陆既明却<i></i><i></i>神<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>火车<i></i>达<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>局<i></i>，陆既明<i></i>恨<i></i><i></i><i></i>趟火车长长久久<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>尽头<i></i><i></i><i></i>——<i></i>约<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>法，希望平静相守<i></i><i></i><i></i>永远<i></i><i></i>结束<i></i><i></i>候。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>带<i></i><i></i>？”沈馥问<i></i>。
因<i></i><i></i>耳语，两<i></i>脸挨<i></i>脸，身体贴<i></i>身体，陆既明<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>沈馥<i></i>颈侧，<i></i><i></i>剃<i></i>干净<i></i><i></i>脚，沈馥身<i></i><i></i>股特<i></i><i></i>淡淡<i></i>茉莉花香直往<i></i>鼻<i></i><i></i>钻。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>焉<i></i>，<i></i>鼻尖蹭<i></i>蹭沈馥<i></i>耳根，懒懒<i></i>应<i></i><i></i>声：“嗯。”
“嗯什<i></i>？问<i></i>呢.......”