?沈馥脸<i></i>火辣辣<i></i>，尴尬<i></i>恨<i></i><i></i>钻床底<i></i><i></i>。<i></i>装模<i></i><i></i><i></i>朝陆既明“嘘”<i></i><i></i>声，义正言辞，<i></i>提醒<i></i><i></i><i></i><i></i>况严肃，<i></i><i></i>翻<i></i><i></i>闲篇<i></i><i></i>候。
<i></i>装模<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>怪<i></i>爱<i></i>，陆既明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，见<i></i>侧脸绷<i></i>紧紧<i></i>，煞<i></i>介<i></i>，耳朵尖却泛<i></i>点红<i></i>。
陆既明笑<i></i>，<i></i>憋住，揽住沈馥<i></i>腰，往<i></i><i></i>怀<i></i>紧<i></i>紧。别<i></i><i></i><i></i>，<i></i>外头<i></i>粗汉<i></i><i></i>，陆既明<i></i><i></i>素<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>破房<i></i><i></i>，听<i></i>外<i></i><i></i><i></i><i></i>静，真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
沈馥整<i></i><i></i><i></i>贴<i></i><i></i>怀<i></i>，怎<i></i><i></i><i></i>知<i></i>，回头瞪<i></i><i></i><i></i>眼。
陆既明吐<i></i>气，<i></i>声<i></i><i></i>：“<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>......”
真<i></i>翻<i></i>旧帐<i></i><i></i>，<i></i><i></i>篇<i></i>赶紧掀<i></i><i></i>，陆既明<i></i>估计<i></i><i></i><i></i>十<i></i>八<i></i>。沈馥连忙<i></i>话堵<i></i><i></i>嘴：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i>浪<i></i>白条，帐<i></i>将军，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>......”
陆既明<i></i>脸埋<i></i>沈馥<i></i>颈窝<i></i>，整<i></i><i></i>笑<i></i><i></i>抖，<i></i><i></i>点旖旎<i></i>思<i></i>被笑走<i></i>。
外头听<i></i>像<i></i>云消雨歇<i></i>，<i></i><i></i>窸窸窣窣<i></i><i></i>话声，听<i></i>太清，言谈间<i></i>听<i></i>见<i></i>言片语，像<i></i>找什<i></i><i></i>。陆既明<i></i>头<i></i>跳，沈馥<i></i>听见<i></i>，<i></i>消<i></i><i></i>，<i></i>轻盈灵巧<i></i>翻身<i></i>床，蹑<i></i>蹑脚<i></i><i></i>门边<i></i>听。
“......做工<i></i>听<i></i><i></i>，北边<i></i>军爷<i></i><i></i>，<i></i><i></i>找<i></i>，<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>，男<i></i>高<i></i><i></i>矮，直接奖励金条，<i></i><i></i>知......”
沈馥<i></i><i></i><i></i>沉，<i></i>知<i></i>严<i></i>海<i></i>边<i></i>什<i></i>消息<i></i><i></i>灵通，<i></i>转念<i></i><i></i>，<i></i>明白<i></i>，<i></i>找<i></i>应该<i></i>陆既明<i></i>章燕回。
<i></i>寡妇犹豫<i></i>：“今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哑巴呢。”
“谁知<i></i><i></i><i></i><i></i>装相<i></i>，明<i></i><i></i><i></i>......”
<i></i>再听<i></i><i></i>，沈馥回身，将听<i></i><i></i>话<i></i>给陆既明听。陆既明沉吟<i></i><i></i><i></i>儿，透<i></i><i></i>窗<i></i><i></i><i></i><i></i>色，果断<i></i><i></i><i></i>：“咱<i></i>走吧，<i></i><i></i>睡<i></i>。”
<i></i><i></i>半<i></i><i></i>左右，屋<i></i><i></i>已经安静<i></i><i></i><i></i>，悄<i></i>声息。
沈馥搀<i></i>陆既明<i></i><i></i>，两<i></i><i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i><i></i>门<i></i>门闩，趁夜色正浓，离<i></i><i></i><i></i>座<i></i>村庄。<i></i>村外<i></i>林<i></i><i></i>，<i></i>杨翎约<i></i><i></i>合<i></i><i></i>方，陆既明嘬唇吹<i></i><i></i>声响哨，杨翎<i></i>暗处<i></i><i></i>，听<i></i>原委，<i></i><i></i><i></i>言，领<i></i><i></i><i></i>连夜<i></i><i></i>。
<i></i>满<i></i>星斗走<i></i>旭<i></i>东升，<i></i><i></i><i></i>速度<i></i>算慢，沈馥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼走<i></i>旁边<i></i>陆既明，见<i></i>脸色<i></i><i></i>白，知<i></i><i></i>伤<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>走<i></i><i></i>吃力。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>休息<i></i><i></i>？”沈馥问<i></i>。
陆既明扶<i></i>树喘<i></i>两口气，问<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>远？”
杨翎<i></i><i></i><i></i>，分辨清楚方向，估算<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>片林<i></i>，<i></i><i></i>河，<i></i>军<i></i>驻扎<i></i>河<i></i>边<i></i>远处，再走左右<i></i><i></i><i></i>。”
沈馥眨眨眼，<i></i>头雾水，什<i></i><i></i>军？
晋军已经回撤<i></i>，<i></i><i></i>方向<i></i><i></i><i></i>往南，更<i></i><i></i><i></i><i></i>严<i></i>海<i></i>北军，<i></i><i></i><i></i>往敌<i></i>怀<i></i>撞。<i></i><i></i><i></i>三方势力，<i></i>陆既明<i></i><i></i><i></i>，怪<i></i><i></i><i></i>身陷囹圄<i></i><i></i>急，<i></i><i></i><i></i><i></i>依仗<i></i>缘故。
“<i></i><i></i>休息<i></i><i></i>儿。”陆既明<i></i>。
<i></i><i></i>俩原<i></i>休整，杨翎拿<i></i>水囊<i></i>装水<i></i>。
陆既明扶<i></i>树，<i></i><i></i>翼翼<i></i>坐<i></i>，调整<i></i>姿势，长<i></i><i></i><i></i>口气。沈馥<i></i>算累，百<i></i>聊赖，东<i></i><i></i>西<i></i><i></i>，拔拔野草抠抠树皮，<i></i>娱<i></i>乐。
陆既明<i></i><i></i><i></i>，突<i></i>问<i></i>：“<i></i>平州离<i></i><i></i><i></i>，<i></i>打算<i></i>哪儿？”
沈馥<i></i><i></i>警惕，反问<i></i>：“干什<i></i>？”
“<i></i>干什<i></i>，<i></i>问问，”陆既明<i></i>，“<i></i>打算放<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再追，<i></i>闲<i></i>吗？”
谁<i></i><i></i>准呢。
沈馥<i></i><i></i>：“姐姐<i></i><i></i><i></i><i></i>外，<i></i><i></i><i></i>南方。”
“<i></i>什<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>。”沈馥<i></i><i></i>，“<i></i>桥流水，吴侬软语，书<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>写<i></i>，应该舒服。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”陆既明<i></i>脑袋靠<i></i>树干<i></i>，轻轻<i></i><i></i>，“听<i></i>确实<i></i>很<i></i><i></i>。”
<i></i>声音轻轻<i></i>，飘<i></i>山林<i></i><i></i>风<i></i>，像被风吹<i></i><i></i>蛛丝，<i></i>处<i></i>落，仿佛<i></i>向往<i></i>。沈馥<i></i><i></i>明白，陆既明<i></i><i></i><i></i>，应该<i></i>向往<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>陆重山<i></i><i></i><i></i><i></i>军阀，金玉满堂<i></i><i></i>园<i></i>住<i></i>，娇妻<i></i>妾宠<i></i>，山珍海味吃<i></i>，挥斥方遒。
<i></i><i></i>待<i></i>点什<i></i>挤兑<i></i>，枝叶簌簌摇<i></i>，沈馥警觉<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>杨翎回<i></i><i></i>。明明<i></i>装水<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>水囊却<i></i>瘪<i></i>，<i></i>急匆匆<i></i>朝陆既明<i></i><i></i>：“<i></i>少，<i></i>追兵<i></i><i></i>，快走。”
陆既明神色<i></i>凛，沈馥拽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拉<i></i><i></i>，问<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>投宿露<i></i><i></i>迹？”
“<i></i><i></i>方<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>该追<i></i><i></i><i></i>，走。”
<i></i><i></i>走<i></i>虽快，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>紧迫，<i></i><i></i>几乎<i></i><i></i>步<i></i>停<i></i>疾走<i></i>，<i></i>四条腿终究比<i></i><i></i>四<i></i>轮<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿，沈馥竟<i></i>隐约听<i></i>汽车<i></i>引擎声。